به گزارش خبرگزاری «حوزه»، برخلاف رویه جاری در برخی سریال های مطرح شبکه نمایش خانگی که خواسته یا ناخواسته به نوعی مروج سبک زندگی غیرایرانی هستند، سریال "آنام" آخرین ساخته تلویزیونی جواد افشار از جمله سریال هایی است که می کوشد در وجه هنری و با روایت چند قصه به موازات هم به نکاتی مهم در زمینه برخی بایسته های مغفول در سبک زندگی ایرانی بپردازد که از آن جمله می توان به مواردی چون احترام به بزرگتر و رعایت حال کوچکترها، تاکید بر محوریت خانواده حتی در بحران ها، درست کاری و راست گویی و جدیت در کار و تلاش اقتصادی و خسته نشدن از مشکلات و سختی های پیش رو اشاره کرد.
در این سریال که تهیه کنندگی آن را "اسماعیل عفیفه" برعهده دارد، داستان در دو مقطع زمانی روایت می شود که یکی از آن ها مربوط به چند دهه پیش در منطقه آذربایجان است که برای این منظور علاوه بر بازیگران حرفه ای عموماً تهران نشین، از بازیگران نیمه حرفه ای شهرستانی نیز استفاده شده که بی شک این مساله یک اتفاق خجسته در عرصه سریال سازی می باشد چرا که متاسفانه ساخت سریال در بسیاری از مواقع در تلویزیون در این سال ها محدود به تهران و لوکیشن های موجود در این شهر و احیاناً حوالی پایتخت بوده است.
در بخش مربوط به ایفای نقش هنرپیشه ها آن چه مشهود و قابل توجه است این که "گلچهره سجادیه" بعد از سال ها، بازی متفاوتی از خود نشان داده اما "عبدالرضا اکبری" گرچه تلاش ارزشمندی در این اثر و به خصوص باورپذیری ماجراهای سریال داشته اما گویا هنوز در کلیشه برخی نقش های تکراری خود در این سال های تلویزیون باقی مانده ، کما این که درباره "شبنم قلی خانی" نیز می توان همین مساله را مطرح کرد.
متاسفانه بازی های تکراری به آفتی فراروی بسیاری از بازیگران کاربلد و نام آشنای تلویزیون تبدیل شده و حال آن که مخاطب میلیونی تلویزیون انتظار خلاقیت بیشتر و بازی های متفاوتی از بازیگران است که البته به نظر می رسد در این خصوص باید به فیلمسازان و نویسندگان نیز انتقادی وارد داشت مبنی بر این که چرا در بازی گرفتن از شخصیت ها و یا درام سازی و بیان قصه و به ویژه شخصیت پردازی، آن طور که باید و شاید درخشان ظاهر نمی شوند.
سیروس گرجستانی نیز هر چند در این سریال ایفاگر نقشی متفاوت است اما باز هم آن طور که باید و شاید ، بازی او چشمگیر نیست.
به هر صورت آنچه قابل توجه است این که سریال آنام در ژانر اجتماعی خانوادگی اثری است متوسط که البته واجد ارزش هایی است که باعث می شود مخاطب قصه آن را دنبال کند، هر چند که داستان در برخی قسمت ها یک مقدار کشدار و فاقد جذابیت لازم برای مخاطبان سخت پسند امروزین است.
با این وجود، تلاش سازندگان و عوامل این سریال در کنار نقاط ضعف مشهود در قصه پردازی و شخصیت پردازی آن گونه است که " آنام" را سریالی شریف و دارای محتوا توصیف کنیم؛ البته ای کاش دقت نظر و تلاش عوامل و به خصوص شخص کارگردان به گونه ای بود که بیش از پیش مخاطب جذب قصه و داستان می شد.
از این نکته هم نباید غافل شد که گاهی اوقات طولانی شدن برخی سریال ها به کلیت اثر ضربه می زند و حال آن که سریال اگر با ضرباهنگ مناسب و شتابی بهتر تدوین و پخش شود ، قطعاً نتیجه کار رضایت بخش تر خواهد بود.
سید محمد مهدی موسوی
